VERTEGENWOORDIGER VAN EEN VAN DE MEEST BEROEMDE DUBAI-SURNAMES MAHA GARGASH MEER DAN EEN KWARTAAL VAN DE EEUW ZIJN GEZIEN AAN DE CINEMA CAMERA, DIE DE CULTUUR VAN MENSEN IN VERSCHILLENDE HOEKEN VAN DE WERELD VERKENNEN. DE ACHTERGROND BESLIST ECHTS ENKEL JAAR DE VERZAMELDE PERCELEN OM TE PAPIEREN EN VERSPREID IN DE VORM VAN NOVELS OVER HET LEVEN VAN HUN EMIRATEN. OVER HET CREATIEVE PROCES, DE EVOLUTIE VAN GELDIGHEID EN NOODZAAK OM DE WAARHEID TE ZEGGEN DE NOVELIST DIE IN EEN INTERVIEW AAN DE "RUSSISCHE EMIRATEN" WORDT VERTELD.
Madame Mach, waarom veranderde u na zoveel jaren uw filmcamera in pen en papier?
Maha Gargash: Zoals u weet, waren veel van mijn programma's gewijd aan de cultuur en het verleden van onze regio. Al meer dan een halve eeuw heb ik veel interessante verhalen verzameld die ik met de wereld moest delen. Maar helaas liet het televisieformaat niet toe om te diep in details te treden. Er was een andere vorm nodig.
Ten tweede realiseerde ik me dat de keerzijde van de sprong van de Emiraten in de toekomst de vergetelheid van tradities was - de kinderen van vandaag kennen de geschiedenis van hun land niet, hun oorsprong, ze vergeten zelfs hun taal. Ik had een geweldige kans om, zoals ze zeggen, twee vliegen in één klap te slaan - om een fascinerende plot in een interessante vorm te leggen en aan iedereen te vertellen. Deze vorm werd gekozen roman ...
U schrijft echter in het Engels en zegt vaak dat u uw romans tot westerlingen richtte ...
Maha Gargash: Dit is een gelegenheid om enerzijds een breder publiek aan te spreken en anderzijds onze cultuur te introduceren bij westerlingen die bij ons in de buurt in Dubai wonen, maar bijna niets over ons weten. Ik zou zeggen dat ik de plot heb aangepast voor een Engelstalig publiek, zodat ze niet in nationale kenmerken zouden verzanden en zich prettiger zouden voelen.
De hoofdpersoon van je eerste Gecko-roman is het jonge meisje Nura uit een klein kustplaatsje met een lot dat typerend is voor haar generatie. Vandaag is het leven veranderd. En hoe is het lot van een Arabische vrouw veranderd?
Maha Gargash: Allereerst bestaat het universele lot van een Arabische vrouw niet - elk land legt zijn eigen kenmerken op aan haar leven. Als we het bijvoorbeeld hebben over de Golflanden, zijn vrouwen hier nooit onderdrukt geweest, maar hebben integendeel altijd een actieve levensstijl geleid en een belangrijke rol gespeeld - zowel thuis als in het gezin. En vandaag staan alle deuren voor ons open - heersers moedigen vrouwen aan zich te ontwikkelen en te groeien.
Welke verhalen en helden hebben moderne literatuur vandaag nodig, vanuit jouw oogpunt?
Maha Gargash: Goede verhalen die zich zullen ontvouwen in interessante afleveringen ...
Je bedoelt dat je geen controle hebt over je personages?
Maha Gargash: Dit is niet mogelijk. Mijn helden leven hun leven en gehoorzamen de wetten van het leven. Als ik me in hun leven bemoei en meer met het ene dan met het andere sympathiseer, verlies ik mijn gevoel van objectiviteit.
Vertrouw je op een gevoel van rechtvaardigheid wanneer je aan een boek werkt?
Maha Gargash: Natuurlijk is gerechtigheid een grote motivatie voor de lezer. Maar in de romans moeten er universele concepten zijn - liefde, vriendschap, jaloezie, de wetten van overleven. Kenmerkend voor de hele mensheid, niet beperkt door de specifieke kenmerken van onze regio. Ik geef ze gewoon een lokaal tintje.
Trouwens, in je romans zijn er romantische liefdesverhalen waarover het nog niet gebruikelijk is om hardop te spreken ...
Maha Gargash: Liefde is erg belangrijk in het leven, in al zijn aspecten. Of je leert het te beheersen, of het zal je gek maken. Maar natuurlijk verlies je veel als je een leven zonder liefde leidt.
De tweede roman, 'Dat, het andere zelf', is opgedragen aan de 'ongelukkig op zijn eigen manier' Emirate-familie. De actie vindt plaats in het midden van de jaren 90 in Dubai. Als je romans schrijft voor export, waarom heb je dan geen voorbeeldige familie beschreven?
Maha Gargash: Niemand is geïnteresseerd in het lezen van perfecte verhalen - de lezer heeft conflicten, speciale karakters en met elkaar verweven verhaallijnen nodig. Dit is de reden ...
De tweede roman is aanzienlijk zwaarder dan de eerste ...
Maha Gargash: En hij ontving veel meer controversiële beoordelingen van lezers ... De personages zijn complexer en, hoewel het sociale kader veel zwakker is geworden, worstelen de personages nog steeds met de omstandigheden.
Hoe zit het met je derde roman?
Maha Gargash: Hij bevindt zich nog steeds in het stadium van het kiezen van ideeën. Ik kan niet gaan zitten en beginnen met schrijven totdat ik het verhaal van begin tot eind zie, ik voel het conflict niet. Passie hebben voor een verhaal is niet genoeg - je moet de toekomst zien en ervoor zorgen dat je boek tot het einde wordt gelezen.
Wat is je favoriete fase van het werken aan een boek?
Maha Gargash: Manuscriptbewerking. Wanneer de roman klaar is en je alleen nadenkt over cosmetische veranderingen. En natuurlijk de keuze van de omslag - dan heb je het gevoel dat je je eigen boek al in handen hebt.
Hoe zie je het gelukkige einde van een emiraatroman?
Maha Gargash: Er moet altijd hoop voor het beste zijn.
Geïnterviewd door Natalia Remmer
