Irina Ivanova
De bergwind is koud en hard, zelfs in de zomer, en nog meer in steile en onneembare rotsen, zoals op de St. Gotthardpas in de buurt van de Duivelsbrug. Maar zoals u weet, zoeken onze journalisten niet naar gemakkelijke manieren en besluiten ze in de voetsporen te treden van Suvorov en zijn leger.
Toegegeven, in tegenstelling tot de herfst van 1799, klommen avonturiers vandaag op stenen op handige metalen beugels, en ze werden niet ontmoet door militante Fransen, maar door gastvrije Zwitsers op een stuk Russisch land. Bij het monument "Valiant Companions of the Generalissimo Field Marshal Count Suvorov Rymniksky, Prince of Italy, die stierf bij het oversteken van de Alpen," klonken Russische en Zwitserse hymnes en deelnemers aan het Russian Press Congress legden plechtig bloemen neer aan het stenen kruis van 12 meter. Het verkrijgen van toestemming om een monument te creëren was trouwens geen gemakkelijke taak, omdat er op het grondgebied van de confederatie een wet bestaat die de verheerlijking van buitenlandse troepen verbiedt. Grotendeels dankzij onze landgenoten - Prins Golitsyn en academicus Vasily Engelhart, werd zijn uiterlijk mogelijk. In oktober 1893 werd een stuk rots in de Alpen het soevereine grondgebied van Rusland. De lokale bevolking schonk een stuk land voor de bouw van een monument voor Russische soldaten, wat heeft bijgedragen aan de opkomst van een nieuwe staat in Europa - een onafhankelijke Zwitserse Bondsstaat.
De welwillende houding ten opzichte van de Russen in Zwitserland werd echter niet alleen bewaard vanwege de uitbuiting van onze soldaten. Geen wonder dat dit land dit jaar werd gekozen voor het congres van vertegenwoordigers van de Russische pers in het buitenland. Op het forum dat het XI International Congress opende, waar ongeveer 300 uitgevers, redacteuren en journalisten van Russische en elektronische media uit meer dan 50 landen bijeenkwamen, hield de president van de Zwitserse Bondsstaat, Hans-Rudolf Merz, een gastvrije toespraak in het Russisch! Het blijkt dat een liefde voor de Russische taal voor de president van het land, die ook een minister van financiën is, in één keer werd ingeprent door een leraar uit St. Petersburg. "Hoe kan ik niet geïnteresseerd zijn in de Russische cultuur als de grote Russische filosofen en schrijvers in mijn land woonden en werkten - Bakunin en Herzen, Gogol en Dostoevsky, Turgenev en Tolstoy, Bunin en Nabokov," zei de heer Merz. Hij werd ondersteund door de minister van Binnenlandse Zaken van Pascal Kushpen: "Als je thuisland Russisch is, dan heb je een heel mooi thuisland ...".
"Niet op het meer, noch op de bergen, niet in de lucht, geen enkele ononderbroken lijn, geen enkele ononderbroken kleur, geen enkel identiek moment, overal is beweging, asymmetrie, bizarheid, een eindeloze mengeling en verscheidenheid aan schaduwen en lijnen, en alles is kalm, zacht, eenheid en de behoefte aan schoonheid ... "
Dit is hoe Leo Tolstoy in juli 1857 over Luzern schreef, en niet minder verheven gevoelens werden bezocht door journalisten van over de hele wereld, die zich in juni van dit jaar in deze stad verzamelden om dringende problemen te bespreken. Het diepe blauw van het schoonste meer, omgeven door donzige bergen, "en alles wordt overspoeld met delicate, transparante azuurblauwe lucht ..." - de schoonheid van deze plaatsen veroorzaakt vreugde en bewondering.
Het uitnodigende feest en de organisatoren van het congres hebben er alles aan gedaan om ons korte verblijf in hun land lang plezierig en onvergetelijk te maken. Een wandeling langs het Vierwoudstedenmeer en diner in een retrostomer Stadt Luzern, een reis naar het thuisland van de beroemde Emmental-kaas, een receptie bij de Russische ambassade in Bern, een historisch en cultureel programma in de Alpen ... In zo'n sfeer van schoonheid werden drie dagen lang de problemen van de Russische media en manieren van overleven in moderne, niet bijzonder gunstige omstandigheden besproken.
Bij de sluiting van het congres in het Palace Luzern hotel werd een gedenkplaat onthuld ter herinnering aan het verblijf van Lev Tolstoy in Zwitserland, die in Luzern verbleef en hier een kort verhaal schreef. Op dezelfde dag kreeg de Russische regering in de feestzaal van het Ambassador Hotel eerbetonen aan auteurs en publicaties "Voor een grote bijdrage aan het behoud van de Russische taal en cultuur, de ontwikkeling van een enkele wereldwijde informatieruimte in de Russische taal, het onderhoud en de versterking van humanitaire banden met landgenoten in het buitenland." De prijswinnaars waren onder meer Alexander Peske, hoofdredacteur van het tijdschrift Russian Switzerland, Mix-TV broadcasting company (Canada), de krant Krim Pravda (Oekraïne), de krant Viruprospect (Estland), het bureau Trend (Azerbeidzjan), de krant Spectrum (Finland) en de krant Horizon (Australië).
Het volgende, twaalfde congres nodigde de WARP uit om Israël te ontvangen. Namens Benjamin Netanyahu sprak woordvoerder van het congres Dina Lipster met de congresdeelnemers: "Elke vierde Israëlische burger spreekt Russisch. Het houden van zo'n congres in ons land is een grote eer voor ons." Nou, zoals ze zeggen, tot binnenkort - volgend jaar in Jeruzalem.
Speciale dank voor de gastvrijheid die ik wil uitspreken aan de uitgever en hoofdredacteur van het tijdschrift "Russisch Zwitserland" Alexander Peske en redacteur Marina Karlin www.russianswiss.ch
